Stap 3 – Calculeer de voedingswaarden per ingrediënt, per 100 gram gerecht – Wanneer we dus 100 gram van dit broodje eten, bestaat deze uit 36,59 gram pistolet. De voedingswaarden per 100 gram, zijn op te vragen bij de leverancier of producent van het product. Op basis van de voedingswaarden van de leverancier van de pistolet weten we dat een pistolet per 100 gram de volgende voedingswaarden bevat:
| kJ | 913 |
| kcal | 218 |
| Vet | 0,8 gram |
| waarvan verzadigd | 0,2 gram |
| Koolhydraten | 43,3 gram |
| waarvan suikers | 0,3 gram |
| Eiwit | 7,7 gram |
| Zout | 0,88 gram |
Op basis van de bovenstaande voedingswaarden, kunnen we berekenen wat de voedingswaarden per 100 gram gerecht zijn. Dat doen we in dit voorbeeld met de Eiwitten. Daarvoor is de volgende berekening van toepassing:
- “Eiwitten per 100 gram ingrediënt” * “gewicht per ingrediënt per 100 gram gerecht” / 100 = eiwitten per ingrediënt per 100 gram gerecht
Dat resulteert in de volgende berekening:
- 7,7 * 36,59 / 100 = 2,8171 gram eiwitten per pistolet per 100 gram pistolet met gerookte zalm en roomkaas.
De bovenstaande berekening kan toegepast worden op alle ingrediënten en voedingswaarden van het gerecht. In onderstaande tabel zijn alle ingrediënten van het gerecht opgenomen met de corresponderende voedingswaarden per 100 gram bereid product en de totale voedingswaarden per 100 gram bereid product.
Hoe wordt een calorie berekend?
Calorieën worden gemeten in bomcalorimeter – Hoeveel energie en daarmee hoeveel calorieën iets bevat, wordt gemeten door het eten te verbranden in een zogeheten bomcalorimeter. Een geïsoleerd vat wordt gevuld met een afgemeten hoeveelheid voedsel en zuivere zuurstof en ondergedompeld in water.
Hoeveel calorieën in gerecht?
1 portie (450 gram) pasta gerecht bevat: –
| Energie | 819 | kcal |
| Vet | 34,2 | g |
| – waarvan verzadigd | 17,1 | g |
| Koolhydraten | 90,9 | g |
| – waarvan suikers | 3,6 | g |
| Vezels | 4,5 | g |
| Eiwit | 33,8 | g |
| Zout | 1,72 | g |
Wil je een andere hoeveelheid of eenheid kiezen? Vul dan de caloriechecker onderaan deze pagina in.
Hoe bereken je de voedingswaarde van een product?
De ‘gouden standaard’ en meest nauwkeurige manier om de voedingswaarde van uw product te bepalen is door dit te laten analyseren bij een erkend laboratorium. Een analyse levert u gegevens op van uw specifieke (eind) product, waarbij rekening is gehouden met het productieproces.
Welk gerecht heeft de meeste calorieën?
Even lekker snacken af en toe is niets mis mee. Helemaal in het weekend kunnen we ons behoorlijk laten gaan. Vaak hebben we echter geen idee wat we precies allemaal naar binnen proppen tijdens zo’n eetbui. Libelle zette daarom de 15 meest vette gerechten in Nederland voor ons op een rijtje en wij moesten hier wel even van bijkomen.
Van een aantal van deze gerechten hadden wij niet verwacht dat er zóveel calorieën in zouden zitten. Favoriete vette hap Er is vooral gekeken naar de vette happen die we met z’n allen hier in Nederland regelmatig naar binnenwerken.
En we moeten toegeven; om nou zonder dit heerlijke vette eten door het leven te gaan is gewoonweg geen optie. Maar misschien helpt het wel als je wat wil minderen om precies te weten hoeveel calorieën jouw favoriete vette eten bevat. Dit zijn de 15 vette happen in Nederland die de meeste calorieën bevatten:
- Kapsalon : 1800 calorieën
- Een (verse) pizza groot: 1000 calorieën
- McDonald’s Big Tasty met bacon: 905 calorieën
- Burger King Dubbele whopper: 900 calorieën
- Diepvriespizza klein: 750 calorieën
- McDonald’s dubbele Quarterpounder met kaas: 740 calorieën
- Patatje met mayonaise: 590 calorieën
- Kroepoek (100 gram): 541 calorieën
- Broodje shoarma met knoflooksaus of patat met ketchup: 490 calorieën
- Berenklauw: 320 calorieën
- Saucijzenbroodje : 310 calorieën
- Ham-kaascroissant: 260 calorieën
- Frikandel : 190 calorieën
- Kroket: 150 calorieën
Wil je dit artikel bewaren? Pin ‘m op Pinterest ! Bron: Libelle | Beeld: Pixabay.
Hoeveel calorieën 3 gangen menu?
Handig, zo’n calorieënapp met streepjescodescanner. Maar als je uit eten gaat, is het gissen naar de hoeveelheid calorieën die je naar binnen schuift. Natuurlijk, je kunt de ober vriendelijk naar de voedingswaarden vragen. Met het risico dat je tafelgenoten je officieel obsessed vinden.
- Gelukkig geeft nieuw onderzoek inzicht in wat een gemiddelde restaurantmaaltijd je aan calorieën oplevert;
- Amerikanen onderzochten 223 hoofdmaaltijden (dus geen voorgerechten of desserts) van 111 willekeurig geselecteerde eetgelegenheden (zowel fast-food-restaurants als gewone restaurants) in zes landen: de VS, China, Brazilië, Finland, India en Ghana;
Men keek alleen naar de energiewaarde en de caloriedensiteit (hoeveel calorieën één gram van de maaltijd levert). Het resultaat? Gemiddeld bevat een restaurantmaaltijd 1300 kilocalorieën, ongeacht het land waar je die nuttigt. Bijna alle hoofdgerechten die men onderzocht bevatten minimaal 600 kcal en soms overschreden ze zelfs de 2000 kcal.
- Dat is inclusief bijgerechten die standaard bij de maaltijd horen (zonder extra kosten dus), maar exclusief drank en additionele gerechten, zoals voorgerechten en desserts;
- De resultaten werden vervat in onderstaande figuur;
Klik erop om een interactieve versie met alle data te zien. 1300 kcal is niet gering als je bedenkt dat een gemiddelde vrouw 2000 kcal per dag nodig heeft en een gemiddelde man 2500. De onderzoekers concluderen dan ook: Very high dietary energy content of both full service and fast food restaurant meals is a widespread phenomenon that is probably supporting global obesity and provides a valid intervention target.
Wat kun je eten voor 1500 calorieën?
Hier is hoe een 1500 kcal dieet eruit ziet – U kunt online een aantal dieetplannen vinden die ervoor zorgen dat u slechts 1500 calorieën per dag binnenkrijgt. Het is een goed idee om een dieetplan te volgen als je moeite hebt om je aan 1500 calorieën te houden. Volgens de Deense Keuringsdienst van Waren is de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid in een normale voeding:
- 15-20% uit eiwitten
- 45-65% uit koolhydraten
- 25-35% uit vet
We moeten er echter snel op wijzen dat het een goed idee is om de inname van koolhydraten te beperken wanneer u gewicht wilt verliezen. Te veel koolhydraten betekent dat je lichaam je vetreserves niet gebruikt voor energie – wat het moeilijk maakt om je doel van gewichtsverlies te bereiken. Bovendien moet u zich ervan bewust zijn dat uw inname van vetten, eiwitten en koolhydraten moet worden gespreid over verschillende maaltijden gedurende de dag.
In theorie gaat het erom de magische 1500 calorieën te halen. Je kunt dus (bijna) alles eten wat je wilt, zolang de 1500 kcal maar goed over de dag worden verdeeld. U moet ten minste 3 maaltijden per dag eten van elk 500 kcal.
Of 3 x 400, plus af en toe wat kleine hapjes. Steeds meer mensen raden aan om drie hoofdmaaltijden en twee of drie tussendoortjes te eten – met andere woorden, de calorieën over verschillende maaltijden te verdelen. Dat komt omdat het de spijsvertering op gang houdt, wat het energieverbruik verhoogt. Lees ook: dieet plan – de ultieme gids voor gezond leven Uw dieet moet hoofdzakelijk als volgt zijn samengesteld:
- Eet voldoende fruit en groenten
- Eet matige hoeveelheden vlees
- Vermijd transvetten en verzadigde vetten
- Eet eenvoudig
- Eet langzaam.
- Eet eerst wat gezond is
- Drink veel water.
Lees ook: 9 gezonde diner recepten.
Hoe meten ze voedingswaarde?
Onlangs had ik weer een geval. Dit keer met groenteconserven-fabrikant HAK. Zij hebben onlangs hun etiketten veranderd, en daarmee ook meteen sommige samenstellingen. Zo ook met de bruine bonen. KLIK HIER om naar mijn artikel te gaan. Eerder had ik nog een geval, met een Belgisch bedrijf die zogenaamde gezonde kant-en-klaar chocola in een pot verkocht.
KLIK HIER om dit artikel te lezen. Over welke gevallen heb ik het hier? Wel, over niet-kloppende voedingswaarden. Deze twee voorbeelden geven aan dat dit niet alleen voorkomt bij kleinschalige ondermeningen, maar ook onder grotere spelers in de levensmiddelenindustrie.
Zowel HAK als deze kleinere Belgische onderneming geven onjuiste informatie over voedingswaarden. Soms is het opvallend, maar vrijwel altijd wordt dit niet tot nauwelijks opgemerkt, omdat we hier blind op lijken te vertrouwen. Opvallend wil zeggen, dat het onmogelijk is dat een product bijvoorbeeld amper vet bevat als het uit kokosolie bestaat.
Maar veel blijft in het ongewisse. Deze twee laatste gevallen zette mij aan het nadenken. Want hoe erg is het eigenlijk? Ik ben erin gedoken. We weten allemaal wel zo’n beetje wat voedingswaarden zijn. Ons eten en drinken bevat verschillende voedingsstoffen.
Dit noemen we de voedingswaarde. Deze waarde vertelt ons wat er in een voedingsmiddel zit. Maar welke stoffen in je eten bepalen samen de voedingswaarde ? Voedsel bevat twee verschillende groepen voedingsstoffen, ook wel nutriënten genoemd:
- Macronutriënten (macro = groot): eiwitten, vetten, koolhydraten en vocht
- Micronutriënten (micro = klein): vitamines en mineralen
De macronutriënten leveren energie. We spreken vaak van calorieën, maar omdat een calorie heel klein is meten we in kilocalorieën (kcal, 1000 calorieën).
- 1 gram vet levert 9 kcal
- 1 gram koolhydraten levert 4 kcal
- 1 gram eiwit levert 4 kcal
Daarnaast levert alcohol energie, per gram alcohol is dat 7 kcal. Over het algemeen geldt dat iedere calorie telt, maar het maakt voor het lichaam niets uit waar de calorieën vandaan komen. Wel is het zo dat verschillende voedingsstoffen op een verschillende manier invloed hebben op de verzadiging. Eiwitten zorgen bijvoorbeeld dat je langer een vol gevoel hebt.
Bovendien verschilt de manier waarop voedingsstoffen worden opgenomen. De micronutriënten leveren geen calorieën, maar hebben wel belangrijke functies in het lichaam. De hoeveelheid energie in een voedingsmiddel hangt dus vooral af van de hoeveelheid koolhydraten, eiwitten, vetten.
Vitamines en mineralen helpen wel om die energie daaruit los te maken. Om de consument te helpen, zijn voedingswaarde-declatraties op voedingsmiddelen sinds December 2016 verplicht gesteld. Door de invoering van de Europese wetgeving moest reeds per December 2014 al verplichte allergeneninformatie op het etiket staan.
Sinds December 2016 geldt dit voor de gehele voedingswaarde. Echter zijn er uitzonderingen, en is het niet voor alles verplicht gesteld. Zo geldt dit bijvoorbeeld niet voor de horeca, vers-producen, en ambachtelijke en ambulante ondernemingen.
De verplichte voedingswaarde informatie per december 2016 geldt alleen voor voorverpakte producten, dus er hoeft geen voedingswaarde vermeld te worden voor producten zonder verpakking. Dit geldt vooral voor de horeca De Europese wetgeving maakt verschil tussen voorverpakte (fabriek) producten en niet-voorverpakte producten. Er zijn grofweg twee soorten niet-voorverpakte producten:
- Onverpakt : gerechten worden direct geconsumeerd na aankoop, of na consumptie betaald. Deze producten hebben geen verpakking. Voorbeelden zijn:
- horecabedrijven en catering;
- andere maaltijdverstrekkers.
- Verpakt : voor verkoop aangeboden in de winkel of op een andere plaats, om vervolgens mee naar huis te nemen. Daarvoor wordt dan ter plekke een verpakking om het product aangebracht. Voorbeelden zijn:
- de supermarkt;
- versspeciaalzaak;
- ambachtelijke bakker/slager etcetera;
- op de markt (of straathandel);
Voedingsmiddelen die op de plaats van verkoop op verzoek van de consument of met het oog op de onmiddellijke verkoop worden voorverpakt vallen niet onder „voorverpakte levensmiddelen”. Hiervoor geldt dus geen etiketteringsplicht en hoeft dus ook geen voedingswaarde informatie gegeven te worden. Alleen de naam van het product en de allergeneninformatie zijn nodig. Een gesneden half bruin brood bij de bakker hoort in deze categorie. Of een onsje kaas, vers van het mes.
Voorverpakte producten zijn voorzien van een verpakking en een etiket. Maar ook sommige niet-voorverpakte producten kunnen een verpakking hebben. Omdat deze producten vaak wel een transportverpakking hebben, wordt deze categorie ook wel eens ‘verpakt’ genoemd.
In Bijlage V van Verordening (EU) No 1169/2011 zijn voorverpakte producten opgenomen die zijn vrijgesteld van de verplichte voedingswaarde vermelding. Hierbij zijn producten genoemd die door de bereider zelf of via plaatselijke detailhandel rechtstreeks aan de consument worden verkocht.
- Dit zijn dus producten die wel onder categorie ‘voorverpakt’ vallen en is een etiket met volledige ingrediënteninformatie en de andere verplichte vermeldingen nodig, maar geen voedingswaarde informatie;
Dit geldt bijvoorbeeld voor bevroren kroketten die een restaurant verkoopt aan plaatselijke snackbars of ontbijtkoek van de bakker welke langere tijd verpakt in de vitrine ter verkoop wordt aangeboden (geen dagvers product). Stel: ik ga een nieuw product op de markt zetten, zeg even pure chocolade.
- , Ik moet de inhoud dan chemisch laten analyseren;
- De voedingswaarde van een product wordt bepaald door chemische analyse van dat product waarbij het gehalte aan de diverse voedingsstoffen bestudeerd wordt;
Via bomcalorimetrie (een verbrandingsmethode) kan men rechtstreeks bepalen hoeveel calorieën een product levert. Ik kan dit ook onrechtstreeks doen door afzonderlijk de macronutriënten vetten, eiwitten, koolhydraten en alcohol te bepalen; dooreen simpele berekening kom ik dan ook de hoeveelheid calorieën in dat product.
1 gram eiwit bevat 4 kcal. 1 gram koolhydraten (suikers en zetmeel) bevat ook 4 kcal. 1 gram vet bevat 9 kcal. 1 gram alcohol bevat 7 kcal. In de Verordening (EU) nr. 1169/2011 staat exact aangegeven welke voedingswaarden er minimaal vermeld moeten worden.
Ook staat er vermeld in welke volgorde dit dient te gebeuren, namelijk energetische waarde, vetten, verzadigde vetzuren, koolhydraten, suikers, eiwitten en zout. Vrijwillig mag dit aangevuld worden met een indicatie van enkelvoudig onverzadigde vetzuren, meervoudig onverzadigde vetzuren, polyolen, zetmeel en vezels en, indien in een significante hoeveelheid aanwezig, vitamines en mineralen.
- De meeteenheden zijn voorgeschreven en ook terug te vinden in de 1169/2011;
- De energetische waarde moet worden uitgedrukt in kJ/kcal;
- Vetten, vetzuren, koolhydraten, suikers, polyolen, zetmeel, vezels en eiwitten dienen te worden weergegeven in gram en vitaminen en mineralen in mg dan wel μg;
De hoeveelheden moeten uitgedrukt worden per 100 g of 100 ml. Daarnaast mogen de hoeveelheden ook uitgedrukt worden in porties of consumptie eenheid als de portie/eenheid op de verpakking duidelijk gekwantificeerd is en makkelijk te herkennen is. Het gehalte aan vitamines en mineralen wordt steeds afzonderlijk bepaald.
Doe ik dit onrechtstreeks, dan heb ik het Nederlands Voedingsstoffenbestand ( NEVO) nodig. Dit is een grote database met gegevens over de samenstelling van voedingsmiddelen. NEVO is eigendom van het ministerie van VWS en wordt beheerd en onderhouden door het RIVM.
Tot 2011 werden de NEVO-gegevens in gedrukte vorm uitgegeven. Sinds Oktober 2009 staan de gegevens ook online. Bij voorkeur zijn de voedingswaarden afkomstig van chemische analyses uitgevoerd in geaccrediteerde laboratoria. Daarnaast worden gegevens van voedingsstoffen opgenomen uit publicaties, buitenlandse tabellen, of worden deze afgeleid van vergelijkbare voedingsmiddelen, receptuurberekeningen en schattingen.
- De voedingswaarden van merkartikelen, bijvoorbeeld die fabrikanten via de webapplicatie van de Levensmiddelendatabank aan het Voedingscentrum leveren, vormen de input om de samenstelling van een deel van de generieke producten in NEVO te berekenen;
Zie onderstaand schema. Er wordt zoveel mogelijk gestreefd naar het samenvoegen van vergelijkbare producten van diverse merken. Indien dit niet mogelijk is, bijvoorbeeld wanneer sprake is van een met vitamines verrijkte variant, wordt een product onder de eigen merknaam opgenomen.
Van elk gehalte in het NEVO-bestand is bekend wat de herkomst is. Via de informatieknop ‘productdetails’ (dit is de knop ” i”) kan in NEVO-online voor elk voedingsmiddel de bron van elke voedingsstof teruggevonden worden.
Op de website is een ‘ Verklaring codering van de referenties ‘ en de ‘ Specificaties van de referenties ‘ opgenomen. 
( Bron: Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu) Resumerend: ik kan het op een goedkope manier doen, door onrechtstreeks mijn eigen voedingswaarde op te stellen. Dit geeft risico’s dat ik foute berekeningen maak en daarmee onjuiste informatie over de werkelijke voedingswaarde. Daarnaast blijft het een beetje ” natte-vingerwerk” want geheel correct kun je geen voedingswaarden vaststellen. Wil ik zo dichtbij mogelijk komen, zal ik geld moeten betalen voor een chemische analyse.
- Hiervoor kiezen maar enkele fabrikanten, en eigenlijk geen kleinere ondernemingen die gewoonweg geen budget hebben voor deze vrij kostbare analyse;
- Het gevolg: er zijn ONT-ZET-TEND VEEL voedingswaarden die zelf zijn opgesteld , en geven vaak onjuiste informatie;
Dit kan om zeer kleine hoeveelheden gaan, maar ook om zeer grote, wat mogelijke risico’s geeft voor de volksgezondheid. 
De voedingswaarde van een product varieert als gevolg van natuurlijke variatie in de voedingswaarde van de gebruikte grondstoffen. Ook de gevolgde productiewijze en de opslagcondities en -duur kunnen van invloed zijn op de voedingswaarde van producten. Daarom stelt de wet (Richtlijn 90/496/EEC, Richtlijn 2008/100/EG en Verordening 1169/2011) dat de gemiddelde waarde van de hoeveelheid energie en de voedingswaarde gedeclareerd moet worden.
- In de wet wordt dus rekening gehouden met natuurlijke variatie en andere oorzaken voor schommelingen;
- Aangezien de consument niet mag worden misleid, is het belangrijk aan te geven hoeveel de gedeclareerde waarde af mag wijken van de werkelijke (gemeten) waarde;
Lidstaten worden opgeroepen hun ervaringen te delen met de Commissie, zodat bijstelling waar nodig gerealiseerd kan worden. Zoals je eerder hebt kunnen lezen kan ik mijn pure chocolade via chemische analyse, of door berekening op basis van de gemiddelde voedingswaarde van de gebruikte grondstoffen, of door de voedingswaarde te baseren op algemeen bekende en geaccepteerde waarden.
- Hoe de bepaling van de voedingswaarde ook gebeurt, de producent mag niet bewust aan de ondergrens gaan zitten voor voedingsstoffen waarvan de consument graag de inname wil beperken zoals vet, suiker of natrium;
Omgekeerd mag ook niet: bewust de bovengrens opzoeken voor voedingsstoffen waarvan de consument de inname juist wil verhogen. De gedeclareerde waarde moet dus een realistische weergave zijn van een berekende of gemeten waarde. Daarom komen we op veel verpakkingen een GEMIDDELDE VOEDNGFSWAARDE tegen.
Dit houdt alles rechtlijnig, en geeft het een fabrikant enige speling. Controles op voedingswaarden worden toegezien door de Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit. Dit gebeurt echter vaak alleen als er een melding wordt gemaakt van een onjuiste voedingswaarde.
Pas dan wordt erop toegezien en actie ondernomen. Naast het NVWA zijn er nog diverse andere organisaties die wekelijks etiketten controleren, bijvoorbeeld www. etiketteren. nl. 
Een gemiddelde voedingswaarde geeft aan dat het om een richtlijn gaat. Het is eigenlijk nooit 100% correct, dit is alleen mogelijk via een chemische analyse, ook hier kunnen we nooit van een perfecte analyse uitgaan. Het zijn richtlijnen die de consument op weg kunnen helpen. Het is daarom nooit heel erg verstandig om calorieën te tellen.
- Deze geven een schijnveiligheid;
- Wel kunnen we een goede maat meten betreft de suikers ( snelle koolhydraten) , complexe koolhydraten ( langzame) en vetten, en eiwitten;
- Deze leveren ons de energie en zijn dan ook meest belangrijk voor onze ADH;
De voedingswaarden moeten volgens het NVWA wel kloppen, maar tot in de perfectie is niet mogelijk. Daar is in wet en regelgevingen rekening mee gehouden. Gemiddeld dekt daarom de lading. Eigenlijk is het logisch dat er veel fout gaat. Als we alleen al kijken naar de marges van het gemiddelde, de ruimte om zelf geheel je eigen voedingswaarden te bepalen/ te berekenen zonder enige controle, en de verscheidenheid in wet en regelgevingen is het voor een consument niet te behappen en zijn de meeste voedingswaarden ook niet betrouwbaar.
- Als een fabrikant zijn voedingswaarde laat analyseren en dit ook regelmatig opnieuw laat controleren, kunnen we enigszins spreken van een betrouwbaarheid;
- Maar helaas is deze informatie nooit op een etiket te vinden en zul je als inventieve consument zelf de fabrikant moeten benaderen om hen dit te vragen;
Er gaat echter, volgens www. etikettering. nl ook vaak aardig wat mis:
- De volgorde van de voedingswaardetabel klopt niet (artikel 34, lid 1)
- Er staan nutriënten genoemd die niet vermeld staan in 1169/2011. Natrium staat bijvoorbeeld nog vaak op het etiket, maar dit is niet toegestaan (alleen de vermeldingen in artikel 30, lid 1 en 2 zijn toegestaan)
- Er worden nutriënten vermeld die niet vermeld mogen worden, omdat er te weinig van in het product zit. Als voorbeeld: kalium mag alleen vermeld worden als het product 15% van de referentie inname (RI) bezit (artikel 30, lid 2f)
- De voedingswaarden staan achter elkaar opgesomd, terwijl er voldoende ruimte is op het etiket voor een tabel. Indien er voldoende ruimte is voor een tabel is dit verplicht (artikel 34, lid 2)
- Als er te weinig ruimte is, dan worden de voedingswaardegegevens in een klein lettertype vermeld. Dit is niet toegestaan (artikel 13, lid 2 en 3)
- Voedingswaarden worden met drie cijfers achter komma vermeld, erg knap als je dat kan waarmaken als fabrikant
- Er worden willekeurige voedingswaarden op een andere plek op de verpakking herhaald. Dit mag alleen voor de voorgeschreven combinaties (artikel 30, lid 3)
- Transvetzuren staan opgenomen in de voedingswaardetabel. Ook al is hier vraag naar, dit is niet toegestaan.
- Voedingswaarden mogen worden weergeven op basis van het bereide product. Dit kan voor een consument veel verwarring geven.
Zoals je hebt kunnen lezen schort er nogal wat aan de voedingswaarden. En is het lang zo eenvoudig niet als het voor ons ( de consument) lijkt. We moeten ons daarom niet blind staren op voedingswaarden. Uiteraard zijn ze relatief veilig, hierop wordt toegezien, het moet allemaal wel een beetje kloppen. Maar onthou, dat ze een RICHTLIJN geven.
En niet 100% perfect zijn berekend. 100% perfectie bestaat niet, zeker niet in voedingswaarden, daar zijn ze te complex voor. Voedingswaarden ” bewegen” continu. Daarom is zelfs de meest scherpste chemische analyse niet 100% betrouwbaar te noemen.
Het is aan de fabrikant zelf, hoe ver hij wil gaan in deze betrouwbaarheid. Als het voor een fabrikant belangrijk is, zal hij zijn voedingswaarden altijd laten analyseren, en dit op een zeer regelmatige basis laten controleren. Dit levert de meeste betrouwbaarheid.
- Daarna volgt de gecontroleerde eigen berekende voedingswaarde;
- Een fabrikant kan zijn eigen berekende voedingswaarden laten controleren bij diverse organisaties;
- Ook dit kost uiteraard geld en daarom wordt ook hier niet altijd voor gekozen;
Er zijn dan ook erg veel fabrikanten die zelf iets hebben berekend en het zo wel goed vinden ( lees dit artike l) tot zij op de vingers worden getikt. Voor de consument is belangrijk om te onthouden: * Voedingswaarden zijn RICHTLIJNEN. Geen enkele voedingswaarde is 100% betrouwbaar.
- * Voedingswaarden moeten wettelijk wel kloppen;
- Daarom mogen consumenten wel uitgaan van gegeven voedingswaarden;
- Deze MOETEN kloppen;
- * Staat er ” gemiddelde voedingswaarden” dan kunnen voedingswaarden hier en daar behoorlijk afwijken;
Hou daar rekening mee. * Ook al zijn er wet en regelgevingen, veel fabrikanten wagen de gok en lappen deze aan hun laars. Lopen ze tegen de lamp, zal de boete wellicht niet opwegen tegen de gemaakte winst. * Twijfel je? Neem dan contact op met de fabrikant.
- * Kom je iets opmerkelijks tegen in een voedingswaarde? Meld dit dan direct bij het NVWA;
- Alleen met meldingen wordt iets gedaan;
- * Staar je niet blind op bijvoorbeeld calorieën;
- Als je een strikt dieet volgt die tot op de calorie is berekend, zal deze immers nooit echt tot de calorie toe zijn te berekenen, omdat de voedingswaarden geen 100% dichtheid kunnen geven;
Het is daarom beter, om je voeding aan te passen, en gezonde voeding toe te passen en vele suikers te schrappen. Calorietjes tellen geeft een schijnveiligheid.
Hoeveel gram is een calorie?
Calorien naar lichaamsvet omrekenen – En andersom: van calorien naar vetten. 1 kcal is gelijk aan 0. 12987 gram. Aantal kcal is: kcal Zo correct? Lichaamsvet is:.
Hoeveel calorieën verbranden per dag om af te vallen?
Je moet niet te snel (willen) afvallen – Een pond vet is gelijk aan 3500 opgeslagen calorieën. Om 3500 calorieën te verbranden moet je 3500 calorieën meer verbranden dan je eet. 3500 calorieën is niet weinig, daarom kun je dat beter niet op 1 dag willen verbranden.
- Probeer je het wel in 1 dag dan zal je lichaam je in de weg staan, omdat het niet normaal is en te plotseling;
- Trek een week ervoor uit om die 3500 extra calorieën te verbranden;
- Het is onverstandig om meer dan 3500 tot 7000 extra calorieën per week te verbranden;
7000 calorieën is gelijk aan 1 kilo lichaamsgewicht. Als je wel probeert om meer dan 1 kilo kwijt te raken in een week dan verbrand je ook spieren en raak je vocht kwijt. Bovendien is het moeilijk vol te houden en dan ben je straks weer een illusie armer.
Stel je wilt 1 kilo per week afvallen, wat moet je dan doen om dit elke week weer klaar te spelen? Eerst moet je bepalen hoeveel calorieën je per dag precies nodig hebt om je huidige gewicht vast te houden.
Dat is afhankelijk van je leeftijd, geslacht en gewicht. Stel dat jij weegt 68 kilo dan moet jij 2399 calorieën per dag eten om 68 kilo vast te houden. Maar je wilt afvallen. Dus dan moet je minder dan 2399 calorieën eten. We weten inmiddels dat je 7000 calorieën per week meer moet verbranden om 1 kilo af te vallen.